1400/10/21
رأي وحدت رویۀ هیأت عمومی دیوان عالی کشور شماره-817 1400/9/16 :
رأي وحدت رویۀ هیأت عمومی دیوان عالی کشور
با عنایت به اینکه برابر ماده 22 قانون نحوه اجراي محکومیتهاي مالی مصوب 1394 ،محکومیت به پرداخـت دیه در زمره محکومیتهاي مالی مشمول این قانون است و مطابق دیگر مواد همین قانون، از جملـه مـواد 10 و 14 آن، دعواي اعسار دعوایی «غیرمالی» است که به موجب دادخواست و به طور مستقل مطرح و رسیدگی مـی شـود و در ماده 14 اخیرالذکر تنها به «مرحله تجدیدنظر» این دعوا اشاره شده است و با توجه به اینکه قابل فرجـام بـودن آراء دادگاهها، امري استثنایی و نیازمند نص است و در هیچیک از مقررات مربوط چنین نصی وجود ندارد، بنـابراین آراء صادره از سوي دادگاههاي کیفري یک در خصوص اعسار از پرداخت دیه، قابل فرجامخـواهی در دیـوان عـالی کشور نیست. بنا به مراتب رأي شعبه چهل و دوم دیوان عالی کشور که با این نظر انطباق دارد، به اکثریـت قـاطع آراء صحیح و قانونی تشخیص داده میشود. این رأي طبق ماده 471 قانون آیین دادرسی کیفري مصوب 1392 بـا اصلاحات و الحاقات بعدي، در موارد مشابه براي شعب دیوان عالی کشور، دادگاهها و سایر مراجع، اعم از قضایی و غیر آن لازمالاتباع است.
هیأت عمومی دیوان عالی کشور
پایگاه خبری داداستان
2022-1-11
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری 
